App-loze toekomst: Zal AI smartphones overnemen?

Vroeger kochten we nieuwe smartphones om toegang te krijgen tot betere apps. Tegenwoordig is de prioriteit verschoven - nu draait het allemaal om een betere AI-assistent. Maar wat als apps helemaal overbodig worden? Niet omdat ze hun functies niet vervullen, maar omdat iets slimmers hun plaats inneemt.

Het einde van het app-tijdperk?

Tether's CEO Paolo Ardoino suggereert dat toekomstige apparaten misschien geen app stores meer nodig hebben - of zelfs voorgeïnstalleerde apps. In plaats daarvan zullen ze uitgerust zijn met ingebouwde AI die in staat is om zelf interfaces en functies te genereren. Heb je een fotobewerkingsprogramma nodig? Dan kies je er geen uit een marktplaats - je apparaat genereert een tool die speciaal op jou is afgestemd. Op het eerste gezicht klinkt dit als een futuristische overdrijving. Maar als je even stilstaat en beter kijkt, zie je dat de basis al gelegd is.

LLM's kunnen functionele code schrijven. Nieuwe chips kunnen taal en beelden lokaal verwerken. En peer-to-peer architectuur is niet langer een overblijfsel uit de jaren 2000, maar een opkomend model voor privacy en beveiliging.

Een andere kijk op personalisatie

Het concept van Ardoino raakt verschillende belangrijke ideeën: personalisatie, autonomie en radicaal nieuwe communicatie. Als AI interfaces echt in realtime kan aanpassen op basis van individuele behoeften, zullen zorgen over compatibiliteit, updates of UI-ontwerp verdwijnen. We zullen geen apps meer downloaden, maar in plaats daarvan interacties aangaan met taken: "maak een notitieblok voor me", "laat me het weer zien", "optimaliseer mijn uitgaven". En dat allemaal zonder één tik op de App Store of Google Play.

Loading...

Wat opvalt is dat de visie niet alleen over productiviteit gaat. Ardoino ziet ook een verschuiving in hoe we communiceren. In plaats van gestandaardiseerde berichtenapps en starre protocollen, zouden AI-agenten in realtime over formaten kunnen onderhandelen. In deze wereld passen gebruikers zich niet langer aan het platform aan - het platform past zich aan aan hoe mensen met elkaar willen communiceren.

Hoe zit het met privacy en vertrouwen?

Het klinkt veelbelovend, maar het roept ook lastige vragen op. Wie controleert de assistent? Waar worden de gegevens opgeslagen? Kunnen we er echt op vertrouwen dat AI beslissingen voor ons neemt? Hier snijdt Ardoino's techno-optimisme met een dieper filosofisch dilemma: de balans tussen machineautonomie en menselijk toezicht.

Sommige antwoorden liggen in de architectuur zelf. Deze assistenten zijn bedoeld om lokaal te werken - zonder toegang tot gecentraliseerde servers. Alle berekeningen moeten direct op het apparaat gebeuren. In combinatie met peer-to-peer netwerken zou deze opzet de privacy van de gebruiker kunnen waarborgen, zelfs als de AI grote hoeveelheden persoonlijke gegevens verwerkt. Maar het sleutelwoord hier is "zou moeten". Er gaapt een kloof tussen wat technisch mogelijk is en wat in de praktijk standaard wordt. Het overbruggen van die kloof zal de echte test zijn.

Is het realistisch?

Kunnen we zo'n systeem zien binnen de komende 5 tot 15 jaar, zoals Ardoino suggereert? Waarschijnlijk wel. De technische basis is al gelegd: AI-modellen worden kleiner, apparaten worden sterker en de vraag naar local-first oplossingen groeit. Wat er vandaag uitziet als een baanbrekend experiment kan de standaard van morgen worden. Maar deze transformatie wordt niet alleen gedreven door techniek - er zijn ook ethische, juridische en culturele aanpassingen nodig.

De controle teruggeven aan de gebruiker

Toch leest Ardoino's visie niet als sciencefiction. Het voelt eerder aan als de natuurlijke volgende stap in de evolutie van de huidige trends - vooral in de context van Web3, waar data-eigendom, decentralisatie en privacy centraal staan. Als een apparaat onafhankelijk van gecentraliseerde infrastructuur kan werken, geeft het de controle terug aan de gebruiker.

Loading...

Dus misschien is een toekomst zonder apps geen utopie, maar gewoon de logische evolutie van een idee. Geen revolutie, maar een langzame heroverweging van wat digitale ervaringen zouden kunnen zijn. En misschien heeft het volgende baanbrekende apparaat wel geen enkel pictogram - maar weet het misschien wel meer over ons dan welke app dan ook ooit heeft gedaan.