80.000 BTC overdracht: Ontwaken van een legende of grootste cryptodiefstal in de geschiedenis?

Begin juli hield de cryptogemeenschap de adem in: één voor één kwamen slapende Bitcoin-portemonnees plotseling tot leven - na meer dan 14 jaar stilte. Samen hebben ze meer dan 80.000 BTC overgedragen, met een waarde van ruwweg $8,6 miljard tegen de huidige prijzen. Deze portemonnees ontvingen hun munten voor het eerst in 2011, toen Bitcoin nog geen $1 waard was.
Een grote Bitcoin-transactie in 2025
In eerste instantie juichte de markt: een legendarische HODLer was eindelijk aan het uitbetalen. Misschien had een van de vroege gelovers van Bitcoin - iemand die erin stapte voor de ineenstorting van Mt. Gox - besloten om zijn munten door te geven als erfenis of om ze veiliger op te slaan. Er is tenslotte niets verdachts aan de transactie zelf.
Maar naarmate er meer details boven water kwamen, begonnen de twijfels toe te nemen: zou deze dramatische opleving van $8 miljard aan BTC het resultaat kunnen zijn van een hack of gecompromitteerde privésleutels?
Het testen van de sleutel op BCH
Ten eerste werden de munten verplaatst in batches van 10.000 BTC - zonder begeleidende berichten of openbare signalen van de eigenaar van de portemonnee. Ten tweede vonden deze transfers plaats onmiddellijk nadat een "test" transactie was gedaan op het Bitcoin Cash (BCH) netwerk - een aparte cryptocurrency die toegankelijk is met dezelfde private sleutels. Dit specifieke detail heeft veel analisten gealarmeerd.
Connor Grogan, hoofd productontwikkeling bij Coinbase, wees erop dat deze testtransactie leek op een proefrun met gecompromitteerde sleutels:
"Er is een kleine mogelijkheid dat dit een hack was. Als dit waar is, zou dit de grootste crypto heist in de menselijke geschiedenis kunnen zijn," schreef hij.
Grogan legde uit dat als een aanvaller eerst de toegang verifieerde via het BCH netwerk en vervolgens de belangrijkste BTC voorraad verplaatste, het een logische manier zou zijn om detectie te vermijden - aangezien BCH activiteit niet zo nauwlettend in de gaten wordt gehouden door on-chain analysebedrijven als Bitcoin zelf.
Een ander analysebedrijf, Arkham, bevestigde dat de BTC-transfers afkomstig waren van wallets die sinds de lente van 2011 onaangeroerd waren gebleven. De munten zitten nu in acht nieuwe portemonnees. Tot nu toe zijn ze niet opnieuw verplaatst of naar exchanges gestuurd - maar dat heeft analisten niet gerustgesteld.
Loading...
Een alternatieve theorie is dat de eigenaar van de echte portemonnee in paniek raakte na het versturen van BCH en zich realiseerde dat hun sleutels mogelijk blootgesteld waren. Als reactie daarop haastten ze zich om hun BTC naar nieuwe portemonnees te verplaatsen. Maar, zoals Grogan opmerkte, het is raadselachtig dat de andere BCH wallets ongemoeid werden gelaten. Als het echt om de veiligheid ging, zou je verwachten dat de eigenaar alle bezittingen zou wissen - niet alleen de Bitcoin. Daarom blijft de hackhypothese op tafel liggen.
Loading...
De legende keert terug... of misschien toch niet?
Als de hackhypothese waar blijkt te zijn, zou dit de grootste cryptodiefstal uit de geschiedenis worden. Meer dan $3 miljard aan Bitcoin - onaangeroerd sinds de dagen dat Satoshi nog e-mails beantwoordde - is niet zomaar een fortuin. Het is een relikwie, een deel van de cryptoverleden en mogelijk het bewijs dat zelfs de oudste titanen van de blockchain niet immuun zijn voor compromissen.
Er is geen officiële bevestiging van een inbreuk. Maar de context, het verdachte gedrag en de stilte van de vermoedelijke eigenaar (of zijn afwezigheid?) laten maar één ding over: speculatie.
De ironie? Dit gebeurde allemaal net toen Bitcoin het niveau van $109.000 probeerde vast te houden. Het ontwaken van fondsen uit het walvis-tijdperk voegde alleen maar toe aan de spanning op de markt: als het de echte eigenaar was, waarom dan die stilte? Als het een aanvaller was - wat zouden ze nog meer kunnen controleren? En in beide gevallen - wat zegt dit over het vertrouwen in Bitcoin als waardeopslag op de lange termijn?
We hebben geen duidelijk antwoord. Maar we worden aan één ding herinnerd: zelfs 14 jaar later is elke privésleutel meer dan een weg naar rijkdom - het is een verantwoordelijkheid die nooit verloren mag gaan.